Vincent Van Gogh, yağlı boya, 122cmx107cm,1889
Solgun, kızıl yorgunluk çöktü yine.
Güngörmüş ihtiyarlar onlar artık, ağırbaşlı...
Duru ve anlaşılır bir teslimiyetle,
Büyük uykuları için soyunuyorlar.
Yapraklarında gitgide belirsizleşen
o içsel ezgi,
esrik duygulara adanmış...
O ezgi ki,
geçmişin derin,unutulası izleri
silinip yok olana kadar sürecek olan,
avutan dinginliğine savrulurken onun.
Biz yorgun aşıklarda
bırakacağız kendimizi o ezgisel beşiğe.
Düşlerimiz de savrulup,
yapraklarla birlikte örtecek toprağı.
Eski bir örtü olacak
bu hüzün veren uykuya...
Yalçın Işık/2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder